Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

[...τα σκαλοπάτια μου!]


Εντάξει, το ξέρω, εδώ είμαστε για την χαρά της φωτογραφίας! Να «χανόμαστε» σε εικόνες και χρώματα, σε μορφές και τοπία που αποθανατίστηκαν χάρις στην «ματιά των φωτογράφων».Μα είμαστε εδώ, κυρίως για την χαρά της επαφής. Με τους άλλους. Αυτούς που θα δούνε  με τα μάτια της ψυχής τους και θα χαμογελάσουνε με  την συμπάθεια  και την εμπιστοσύνη της φιλίας. Της διαδυκτιακής, έστω…Ο Γιώργος ο Βαρβάκης είναι ένας από αυτούς τους φίλους. Τους γενναιόδωρους με μια γενναιοδωρία που αποδεικνύεται με  ζεστά και φιλικά σχόλια με παρουσία αδιάλειπτη και με παρεμβάσεις ευγενικά υπέροχες. Εδώ, είχε την διάθεση να παίξει με μια φωτογραφία μου και το έκανε τόσο όμορφα που  με ενθουσίασε και με έκανε να θέλω να την (ξανά) μοιραστώ μαζί σας. Ιδού…






(η τρίτη φωτογραφία, η πρωτότυπη.)

11 σχόλια:

  1. τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην κορυφή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή τη μαγεία έχει η τέχνη της φωτογραφίας. Ένα τίποτα το εταμορφώνεις σ' ένα υπέροχο πίνακα!
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μετά τον θαυμασμό μου για την φωτογραφία γέλασα με το σχόλιο του φίλου μας VAD.
    Είναι όντως εξαιρετική φωτό σε όποια παραλλαγή και να την δεις.
    Η δεύτερη κατά σειρά είναι για μένα κορυφή. Από εκείνες που ήθελες να είναι δική σου.

    Αυτές τις επαφές ζητούμε φίλη agrampelli και χαιρόμαστε όταν τις βρούμε, σαν του VAD να πούμε:))))

    φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτή η φωτογραφία είχε από την αρχή την δική της δυναμική.Μερικές φορές βλέπεις, οι φωτογραφίες αυτονομούνται και "ταξιδεύουνε" και κάνουνε του κεφαλιού τους με μια έννοια.
    Αντώνη,Βασίλη,Θαλασσένια μου,και εσύ "γείτονα" με το όνομα της πόλης σου,ευχαριστώ που περιδιαβήκατε τα σκαλοπάτια μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εξαιρετικά ποιητικές φωτογραφίες!!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Ήρθα κι απόψεεεεε στα σκαλοπάτια σου.."
    Κυρίως για τη χαρά της επαφής!! Έτσι είναι.
    Οι φωτογραφίες σου είναι η αφορμή.
    Κάθε μια με τη δική της όπως λες δυναμική και χάρη.
    τα σκαλοπάτια σου τα ένοιωσα δικά μου αφού κι εγώ θα τα φωτογράφιζα με την προοπτική, με την ίδια ματιά, με "άλλο" βλέμμα ίσως :)
    Αυτό το "άλλο βλέμμα" τους έδωσα και ειλικρινά με συνεπήρε ο ενθουσιασμός σου για την αυθόρμητη και αυθαίρετη ενέργειά μου..!!
    Σ' ευχαριστώ για όλα τα όμορφα λόγια που μου χάρισες
    Να είσαι καλά
    Φιλιά
    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Την είχα θαυμάσει κι εγώ αυτή τη φωτογραφία σου, όμως εδώ θέλω να επιβεβαιώσω τα όσα γράφεις για το Γιώργο Βαρβάκη. Ναι, είναι έτσι ακριβώς όπως τα λες: καλός φίλος, γενναιόδωρος και πόσα άλλα θα μπορούσα να προσθέσω... Α... και μακρινός μου ξάδερφος.
    Μου χάρισε κάτι εργαλεία για φωτογραφίες και μ' έβαλε να μαθαίνω καινούργια πράγματα. Κι εγώ... προσπαθώ.

    Θα ήθελα να μου επιτρέψεις να κρατήσω στα αρχεία μου τη φωτογραφία, αν γίνεται φυσικά.

    Καληνύχτα Αγράμπελη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιώργο,
    τα είπαμε·εσύ ότι θες θα το παίρνεις από δω και θα το αναδεικνύεις με την ματιά σου;-)

    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μηθυμναίε,

    σαν αρκετές κοινές αγάπες να μας ενώνουν μου φαίνεται;-))

    (σου κλείνω το μάτι συμφωνώντας σε όλα,και σου χαρίζω μετά χαράς όποια φωτογραφία θέλεις)

    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα