Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

οι σταλακτίτες που παίζαμε παιδιά.





10 σχόλια:

  1. ρε συ θα με τρελανεις.. τι μηχανη εχεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;-))

    μια φίλη μπλόγκερ-υπέροχη φωτογράφος,έγραφε κάποτε:δεν έχει σημασία η μηχανή,αλλά η ματιά που φωτογραφίζει!
    (ή κάπως έτσι:))

    αυτές εδώ,είναι τραβηγμένες με το i-phone...

    καληνύχτα,σε μια μαγική χριστουγεννιάτικη νυχτιά:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ετσι ειναι τελικα..θελει μηχανη που να βολευει στα χερια σου.. κι ας εχεις κ την πιο ακριβη

    εισαι υπεροχη
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εκπληκτικές φωτογραφίες!

    Συμφωνώ με τα λόγια της φίλης σου, αν και ανεκτίμητη ενίοτε και η συνδρομή της καλής φωτογραφικής μηχανής, είναι πράγματι η ματιά που φωτογραφίζει! Το «κλικ» σ’ ένα τοπίο και το «ζουμ» σε μια στιγμή, σε μια λεπτομέρεια είναι όλη η αξία!

    Το θαυμασμό μου και μια χαμογελαστή καλημέρα σου στέλνω Αγράμπελη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δείχνεις την παγωνιά με τον πιο ζεστό τρόπο.
    Τώρα να δεις ζήλιααααα...

    Είσαι σπουδαία!!!

    φιλιά θαλασσένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πραγματικά όμορφες φωτογραφίες...
    Έγραψες πάλι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μηθυμναίος,
    Συμφωνώ και στις δύο επισημάνσεις σας και σας ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Θαλασσένια,

    Φιλιά Παγωμένα:))
    (αλλά με ζεστή καρδιά!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα