Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Ενθύμιον από το ραγκουτσάρι μου.

Και όταν βρεθείς σε αυτό το σημείο στο τσαρσί,το μόνο που μπορείς είναι να κοιτάζεις κυρίως κάτω...

Πάνω,μπορείς να ρίξεις μια ματιά,αλλά μόνο αν ξαπλώσεις στον δρόμο μαζί με το υπόλοιπο μπουλούκι...

...αν δε, αντέξεις την ανηφόρα,μπορεί να σε αντέξει και αυτή μέχρι την πλατεία! Και του χρόνου,πάλι  να "ανταμώνουμε" στα ραγκουτσάρια :))


10 σχόλια:

  1. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα δρώμενα αυτά και γελάει το χειλάκι μας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στην πρώτη που τη θεωρώ από τις καλύτερες θα έβαζα λεζάντα "από δω πέρασε η χαρά", για την τρίτη δεν έχω λόγια τα λένε όλα τα μοντέλα της ...φωτογράφου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι αυτό που λέει το κείμενο πως στα Ραγκουτσάρια (να κάτι που έμαθα…), θες δε θες, σε κυριεύει το πάθος με το να φωτογραφίζεις είτε με το να φωτογραφίζεσαι. Εσύ φωτογράφησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και του χρόνου όμορφή μου!!!
    Με δυο κουβέντες μας πήρες μαζί σου στο γλέντι.

    Φιλιά πολλά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και να τραγουδησετε πάλι όλοι μαζί,
    "δεν το γ....ς τη μάνα,καλέ!Αιντε ντε:))

    Καλημέρα στην παγωμενη λίμνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. bilsot,
    Με αυτά τα δρώμενα γίνεται μια πλήρης ανασυγκρότηση του συστήματός μας!Και πάμε ολοταχώς για τα επόμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. monahikoslikos,
    Μέσα είσαι! Και πως θα μπορούσε νάναι αλλιώς άλλωστε;-)
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μηθυμναίος,
    Όπως το διάβασες! Και φωτογράφος και μοντέλο!!!;)

    (φταίει και το άγιο τσιπουράκι λιγάκι:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Thalassenia,
    Μωρέ το καλύτερο θα ήτανε να σε κρατάω από το χέρι,αλλά...Μιαν άλλη φορά;

    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. VAD,
    το ακούσαμε το τραγουδήσαμε το χορέψαμε...αυτό, και άλλα πολλά...:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα