Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014

Η φωτεινή τέχνη της γενναιοδωρίας










17 σχόλια:

  1. Χάνομαι σ' αυτά τα υπέροχα χρώματα !! Πολύ γεναιόδωρη η φωτεινή σου τέχνη! ! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και το δικό σου (γενναιόδωρο επίσης) και γλυκύτατο σχόλιο!
      Σ ευχαριστώ...

      Διαγραφή
  2. Tι να σχολιάσω σε τέτοια ομοφιά......δεν έχω λόγια. Όλες είναι εκπληκτικές μα οι 1-5-6 ανατείνουν την ψυχή.

    Σ΄ευχαριστώ για την συγκίνηση που γεννούν οι εικόνες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ, για την γλυκειά ειλικρίνεια που εισπράτω από σένα μέσα από τα σχόλιά σου.
      Φιλιά :)

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Το μπράβο σας κατευθύνθηκε ίσα στην καρδιά,σαν βόλι αγάπης! Ευχαριστώ :)

      Διαγραφή
  4. Και να πώς με μιας γίνονται όλα μωβ ....και στην λίμνη!!!! Μου ρχεται να βουτήξω ντι!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά,άστο μην τρελαίνεσαι...Έχει και καλύτερα μωβ ηλιοβασιλέμματα :)

      Διαγραφή
  5. αγαπω την πολη σου παρα πολυ μα παρα πολυ.. εχει την γραφικοτητα ενος νησιου μαζι με την διαφορετικοτητα και κατι παραπανω.. μεσα απο τις φωτογραφιες σου την εχω φνωρισει πιο πολυ και σ ευχαριστω για αυτο.. νομιζω πως κι εσυ εισαι γενναιοδωρη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η γενναιοδωρία Στέλλα μου,είναι από τα χαρακτηριστικά που αγαπώ (και εκτιμώ) εξαιρετικά...Σ ευχαριστώ πολύ :)

      Διαγραφή
  6. Σα να μην πέρασε η Τρόικα από εκεί... Τόση γαλήνη... Τόση ομορφιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τι ξέρουν οι λίμνες και τα ποτάμια από Τρόικες Μηθυμναίε μου; Και όταν όλα θα τελειώσουν,η φύση πάλι θα είναι εκεί και θα μας καλέι με την ομορφιά της...

      Διαγραφή
  7. Πανέμορφες οι φωτογραφίες σου !!!

    Φαντάζομαι τι θα βλέπαμε αν γινόσουν φωτογράφος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "γεια σας! είμαι το Λολόφτερο, το ξωτικό της λίμνης. Είμαι ακριβοθώρητο, λίγοι άνθρωποι μπορούν να με δουν. Μπορούν, όμως να με ακούσουν, ειδικά οι ερωτευμένοι με ακούν πολύ εύκολα, στα αυτιά και στην κοιλιά τους, μπαίνω και κάνω τις αταξίες μου.
    Η τεχνολογία μόνο μου έχει κάνει χαλάστρα. Αυτές οι φωτογραφικές μηχανές αιχμαλωτίζουν τη λάμψη μου και έτσι αν το μάτι κάποιου είναι λολό, μπορεί να δει και το Λολόφτερο, εμένα δηλαδή. Καλά, τώρα όλοι μου γίνεται σοβαροί, μα αμέσως τρέξατε στις φωτογραφίες να με βρείτε. Σας βλέπω!!! Με ψάχνετε!!!! Μπράβο!!! Να μαι!!!!! Στη δεύτερη φωτογραφία, αυτό που φαίνεται σαν κλωστή πάνω στην οθόνη του υπολογιστή σας....αυτό που δείχνει σαν κουνούπι... σαν φιόγκος... αχ ναι, εγώ είμαι βρε παιδιά, το Λολόφτερο και προς τιμή της Φωτογράφου που με τσάκωσε θα σας διηγηθώ μία αληθινή ιστορία! Πολύ αληθινή! Πιο αληθινή και από τις αληθινές!!! Εμπρός μαρς:

    Μία φορά κι ένα καιρό ήταν μία Βασιλοπούλα που την έλεγαν Αγράμπελη. Ήταν πολύ όμορφη μα και πολύ έξυπνη και αυτό δεν ήταν καλό γιατί τα Βασιλόπουλα της Χώρας ήθελαν χαζές να παντρευτούν. Υπήρχε λόγος σοβαρός γι΄αυτό. Κάποτε πέρασε από το μεγάλο Βασίλειο η μάγισσα Σαξκαικουκουράξ και ζήτησε φιλοξενία. Την περιποιήθηκαν πολύ, μα ο τότε Βασιλιάς σε μία συζήτηση που είχαν αμφισβήτησε την εξυπνάδα της και η Σαξκαικουκουράξ είπε: "τα λόγια είναι περιττά και τα παλάτια σας πολλά, μα λίγα θα γεννούν από έξυπνη σαν παντρευτούν!"

    Έτσι από τότε όλοι οι Πρίγκιπες φοβόντουσαν να παντρευτούν έξυπνη Βασιλοπούλα, για να μη χάσουν τα Καλά και τα ακριβά τους.
    Τι κι αν η παραμάνα της Αγράμπελης την συμβούλευε να φαίνεται χαζή, εκείνη όλη μέρα μελετούσε, έβγαινε στη φύση, είχε ανησυχίες και ενδιαφέροντα.
    Ο Βασιλιάς πατέρας της δεν άντεχε άλλο να μην έχει το παλάτι διάδοχο. Έτσι μία μέρα την κάλεσε να της μιλήσει.
    "Άκου κόρη μου μονάκριβη, εγώ μεγάλωσα πια, πρέπει πριν κλείσω τα μάτια μου να παντρευτείς, γι΄αυτό αύριο κιόλας θα βάλω τελάλη να καλέσει όλα τα Βασιλόπουλα για να διαλέξεις. Και σε παρακαλώ να γίνεις χαζή, για να στραβωθεί κανένας επιτέλους και να σε πάρει!!!!"
    Η Βασιλοπούλα Αγράμπελη πήγε στο δωμάτιο της πολύ προβληματισμένη. Και βέβαια ήθελε να βρει το ταίρι της μα να κάνει τη χαζή; Αυτό με τίποτα! Τι να έκανε όμως; Τι;
    Κοίταζε την όμορφη λίμνη από το παράθυρο της και ξαφνικά ένα φωτάκι παιχνίδισε στα μάτια της.
    "τσα! με λένε Λολόφτερο!"
    "κι εμένα Αγράμπελη"
    "ω! μα το γνωρίζω Βασιλοπούλα μου, όπως γνωρίζω ότι θέλεις ένα έξυπνο Βασιλόπουλο!"
    "ναι, οι χαζοί περνιούνται για έξυπνοι ξωτικό μου και διαλέγουν χαζές, μα εγώ θέλω ένα πολύ πολύ έξυπνο Βασιλόπουλο"
    "και δε φοβάσαι την δοξασία που έσπειρε η μάγισσα Σαξκαικουκουράξ;"
    "γιατί να φοβηθώ;"
    "να... θα χάσεις τα καλά και ακριβά σου. Αν Βασιλόπουλο πάρει έξυπνη Παλάτια γιοκ!"
    "Παλάτια Λολοφτερό μου...Παλάτια, όχι παλάτι! "
    "ε;'
    "άστο αυτό για μετά.. τώρα τι κάνω;"
    "εσύ Βασιλοπούλα μου είσαι η έξυπνη, τι ρωτάς εμένα;"
    "χμμμ...καλά σε κατάλαβα, εσύ είσαι για εφέ!! χμμμ... η λύση... η λύση...μα ναι!!!!"

    Και η Βασιλοπούλα Αγράμπελη χαμογέλασε καθώς έβλεπε τα χρώματα της λίμνης.

    συνεχίζεται :)


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. β'μέρος....

    Το επόμενο πρωί ο τελάλης, σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά άρχισε το έργο του:
    "Ακούσατε Ακούσατε! Η Βασιλοπούλα Αγράμπελη έπαθε οξεία χαζομαρίτιδα. Μη αναστρέψιμη! Ακούσατε Ακούσατε!!!! Τα Βασιλόπουλα μπορείτε να πλησιάσετε άφοβα!!! Ακούσατε Ακούσατε! Αύριο θα επιλέξει Βασιλόπουλο η Βασιλοπούλα Αγράμπελη που έπαθε οξεία χαζομαρίτιδα! Ακούσατε Ακούσατε!!!!"

    Τα νέα έφτασαν γρήγορα σε όλους και το επόμενο πρωί το Παλάτι γέμισε Βασιλόπουλα. Κρατούσαν δώρα πολύ ακριβά και σπάνια.
    "Βασιλοπούλα, αυτά τα χρυσά για σένα και υπάρχουν κι άλλα!"
    Της είπε ένα Βασιλόπουλο ανοίγοντας ένα σεντούκι με κοσμήματα στα πόδια της.
    "Βασιλοπούλα μου αυτά για σένα"
    Είπε ένα άλλο Βασιλόπουλο αφήνοντας στα πόδια της διαμάντια μέσα σε λευκόχρυσους δίσκους.
    Πολλά βασιλόπουλα πέρασαν και όλα τα δώρα ήταν πλούσια.
    Μα η Αγράμπελη καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Σηκώθηκε και μίλησε δυνατά:
    ''Σας ευχαριστώ όλους για τα όμορφα και πλούσια δώρα σας μα εγώ θέλω κάτι πολύ πολύ ακριβό. Θέλω το Λολόφτερο. Θα παντρευτώ όποιον μου φέρει το Λολόφτερο!"
    Τα Βασιλόπουλα κοιταζόντουσαν με απορία και σιγά σιγά έπαιρναν τους υπηρέτες με τα δώρα και έφευγαν. Η αίθουσα άδειασε και ο Βασιλιάς τράβαγε τα μαλλιά και τον μανδύα του.
    Ένα βασιλόπουλο, όμως, ο Βέγας, που δεν είχε δώσει ακόμη τα δώρα του είπε:
    "Βασιλοπούλα μου, ώρα περίμενα να ρωτήσεις κάτι, να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά! Έξυπνη μου Βασιλοπούλα να το Λολόφτερο! "
    Και το Βασιλόπουλο της έδειξε τη φύση και τους κύκνους στη λίμνη.
    Η Αγράμπελη τότε ένιωσε ότι είχε μπροστά της έναν Πρίγκηπα που δεν περιοριζόταν στα υλικά αγαθά μα σεβόταν και τιμούσε τα πιο ακριβά που υπάρχουν στη ζωή, την ίδια τη ζωή! Ήταν ένας έξυπνος Πρίγκηπας και την ήθελε όπως ήταν, με τις ιδέες της"
    Και ο Βέγας ήταν χαρούμενος γιατί είδε ότι είχε μπροστά του μία έξυπνη βασιλοπούλα που έβλεπε πέρα από τον μανδύα του πρόσκαιρου.

    Τη μέρα του γάμου τους η φύση κάλεσε στη σειρά όλες τις καλές μοίρες και έραναν με ευχές τους νεόνυμφους.
    Από τότε κάθε σούρουπο οι καλομοίρες ευχές ντύνουν με ακριβή δαντέλα τη λίμνη και λένε ότι άμα περάσουν ερωτευμένα ζευγαράκια η αγάπη τους θα ανθεί κάθε μέρα και πιο πολύ.

    Η Αγράμπελη με τον Βέγα, χάρις στην εξυπνάδα τους κράτησαν ένα Παλάτι δυνατό και αυτοδύναμο.
    Μία μέρα ο Βέγας είπε στην Αγράμπελη:
    "έξυπνη μου Βασιλοπούλα, η άκρη των χειλιών σου όταν χαμογελάς είναι το πιο όμορφο λολόφτερο!"

    εκείνη τον φίλησε και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμη ταξιδεύουμε στις ομορφιές της Καστοριάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένο μου Λολόφτερο,δώσε μας παραμυθάκια και πάρε μας την ψυχή!!!!! Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες τον χρόνο σου και μας παρέδωσες εδώ, μια λολοφτερούδικη ιστοριούλα μούρλια :))

      Διαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα