Η Λάμια που λες,
ήτανε ένα τέρας μακρύ και τρομερό, και ζούσε σε μια σπηλιά πάνω στο πιο απόκρημνο σημείο του κάστρου.
Οι χωριανοί την τρέμανε και την φοβότανε, ενώ εκείνη δεν έβγαινε σχεδόν ποτέ απ
την σπηλιά της, μια τρύπα σκοτεινή που άνθρωπος ποτέ δεν τόλμησε να πλησιάσει.
Μόνο μια φορά το χρόνο λένε πως έβγαινε από εκεί και κατέβαινε στο ποτάμι για να πιεί νερό.
Ο μύθος λέει πως η Λάμια είχε την κοιλιά της γεμάτη χρυσό, που τον έβγαζε την
ώρα που έπινε νερό, και μετά τον κατάπινε ξανά και ανέβαινε χορτάτη στην σπηλιά
της.
Ο πατέρας μου πάλι λέει πως όλα αυτά
είναι παραμύθια και πως εκεί ψηλά ζούσε ο βασιλιάς Νέστορας, και γι’ αυτό το
χωριό μου λέγεται Νεστόριο.
ειναι ωραια ομως τα παραμυθια ειδικα οταν τα διηγεισαι εσυ.. αλλα και τον μπαμπα σου να τον ακους, κατι θα ξερει ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία. Χαίρομαι που σου άρεσε :)
ΔιαγραφήΘα μάθω και άλλα παραμύθια να λέω στα εγγονάκια μου ( ευχή) :)
Καλό μήνα καρδούλα :)
Πανέμορφο το παραμύθι σου Ντίνα μου:) Έριξα πολύ γέλιο πάντως σήμερα. Παρακολουθούσα την ανάρτηση στο fb, αλλά μέσα από τη μικρή οθόνη του κινητού δε μπορούσα να δώσω σημασία στις τονικές λεπτομέρειες... Έτσι, μου είχε μείνει η εντύπωση ότι επρόκειτο για κάποια "ΣΠΗΛΙΑ Λαμίας" :)) Όχι τίποτε άλλο, αλλά να μην έχουμε και παρεξηγήσεις με το τερατάκι σου!!! Η σημερινή ανάγνωση με έβαλε στο σωστό δρόμο :) Πολλά φιλιά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆργησα, αλλά δεν ξεχναω να απαντήσω :)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ Γιώργο μου!
... ο Δίας πόθησε τη Λάμια, που ήταν μια πανέμορφη γυναίκα- και την έκανε δική του, μόνο που η Ήρα της σκότωσε όλα τα παιδιά για εκδίκηση, τη μεταμόρφωσε σε τέρας και την καταράστηκε να μη μπορεί ποτέ να κλείσει τα μάτια της για να κοιμηθεί. Ο Δίας λυπήθηκε την ερωμένη του και της έκανε δώρο να μπορεί να βγάζει τα μάτια της-ώστε να κοιμάται- και να τα ξαναβάζει όταν θα ήθελε να μείνει ξύπνια. Η Λάμια, όμως πήρε το παράδειγμα της Ήρας και σκότωνε τα παιδιά των άλλων μανάδων, τα έτρωγε... η Λάμια πήγαινε σε απόμερα μέρη ώστε να δελεάσει όμορφους νέους με τη φωνή της, μέχρι να τους κάνει να χάσουν τον προσανατολισμό τους και να τους φάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήένας νέος ο Νεστόριος, ενώ γνώριζε τον κίνδυνο πήγε μια μέρα στο βουνό αποφασισμένος να νικήσει την αιμοβόρα διάθεση της Λάμιας. Ο Νεστόριος είχε υπέροχη φωνή, κρύφτηκε σε ένα σημείο κοντά στο ποτάμι, στην εσοχή ενός Πλάτανου και άρχισε να τραγουδάει τη μελωδία της αγάπης. Η Λάμια προσπάθησε να δει από που ερχόταν η όμορφη φωνή μα το βουνό είχε αντίλαλο. Η Λάμια δε μπορούσε να καταλάβει, νόμιζε ότι είναι πουλί που είχε κρυφτεί στις φυλλωσιές του Πλάτανου. Άρχισε κι αυτή να τραγουδάει μα σταμάτησε όταν ένιωσε αδύναμη, γιατί η φωνή που άκουγε ήταν ασύγκριτα πιο όμορφη από τη δική της και την έφερε σε έκσταση ερωτική.
Τότε ο Νεστόριος δεν έχασε ευκαιρία! " ακούμπησε τα μάτια σου στις ρίζες του Πλάτανου που απλώνονται στην όχθη και θα γίνω δικός σου" ,της είπε, και η Λάμια χωρίς δεύτερη σκέψη τα έβγαλε και τα ακούμπησε δίπλα στην όχθη του ποταμού. Ο Νεστόριος συνέχισε να τραγουδάει και με μια κίνηση άρπαξε τα μάτια της και πλησίασε κοντά της, είπε: " άμα τα πετάξω στο ποτάμι θα χαθείς για πάντα στη λήθη, θα σε ρουφήξει ο αιώνιος ύπνος, άμα όμως μάθεις να αγαπάς θα σου τραγουδάω για πάντα και θα γίνεις ελεύθερη" Η Λάμια σάστισε. " είμαι ένα τέρας καταραμένο! " του είπε, μα ο Νεστόριος δε συμφώνησε. "Είσαι μια προβολή της κακίας της Ήρας και της αδυναμίας του Δία"
Η Λάμια τότε του χάρισε τα μάτια της και ο Νεστόριος είδε το φως του, γιατί ήταν τυφλός και η Λάμια πήρε την αρχική μορφή της, έγινε μια γυναίκα πολύ όμορφη, που όμως δεν μπορούσε να δει μα μόνο να αισθανθεί. Αγαπήθηκαν πολύ δυνατά, μα ο Δίας που είδε και άκουσε τα πάντα δε τους άφησε να χαρούν τον έρωτα τους, με έναν κεραυνό τύφλωσε τον Νεστόριο και απήγαγε-φυλάκισε τη Λάμια σε μία σπηλιά. Ο Νεστόριος τότε παρακάλεσε τη Νεράιδα του ποταμού, Αγράμπελη, να τον βοηθήσει και αυτή έχοντας τη δύναμη της φύσης με το μέρος της ανάγκασε τον Δία να αφήνει τη Λάμια μία φορά το χρόνο να κατεβαίνει στο ποτάμι για να πίνει νερό και να κάνει έρωτα με τον αγαπημένο της... μία φορά το χρόνο ακούγεται μια πανέμορφη μουσική σε αυτή την περιοχή, η μουσική της αγάπης.
Λένε μάλιστα ότι ο καταρράκτης στο ποτάμι λέγετε Νεστόριος και μία μέρα του χρόνου σταματάει να τρέχει νερό γιατί παίρνει πάλι τη μορφή του-σώμα- ο νέος Νεστόριος για να αγαπηθεί με τη Λάμια. Όλο το χρόνο κλαίει για τη χαμένη αγάπη του και μία μόνο μέρα λυτρώνεται... πολλοί κάτοικοι της περιοχής αναζητούν αυτή τη μέρα και άλλοι την έχουν ανακαλύψει γιατί μία φορά το χρόνο ακούγεται μια πανέμορφη μουσική σε αυτή την περιοχή, η μουσική της αγάπης.
Από μόνο του μια ωραιότατη ανάρτηση ( και μια πολύ ταιριαστή και ρομαντική εξήγηση για την σπηλιά της Λάμιας)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ, το Νεστόριο και οι μύθοι του, πολύ πολύ σ ευχαριστούμε αγαπημένη σχολιάστρια :)
Φιλιά !