Το χρώμα του πηλού και της σκουριάς σαν σάβανο σκεπάζουν τις μέρες που φύγαν... Εξαιρετικές οι φωτογραφίες σου και πολύ καλές οι γωνίες λήψης. Να υποθέσω πως είναι απ' τον Κρανιώνα?
Σε βεβαιώνω πως είναι απο την Κρανιώνα Αντώνη μου! (αλλά εσύ,από πού ξέρεις το χωριό;) Και ομολογώ, πως αυτές εδώ οι φωτογραφίες,είναι οι πρώτες μετά τα μαθήματα φωτογραφίας που πήρα πρόσφατα... Φιλιά!
Πόσο λυπάμαι για την φθορά του χρόνου. Την χρονική αυτή εποχή ήμουν πολύ μικρή όταν οι κάτοικοι του είχαν αρχίσει μαζική εγκατάλειψη για εθνοπολιτικους λόγους.
Οι φωτογραφίες σου είναι απίθανες καθώς και τα γοητευτικά ερείπια.
Με μεγάλο κόπο, προσπαθώ να μαζέψω το σαγόνι μου από κάτω!!! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!! Σπουδαία δουλειά, όσο κι αν το θέμα και το θέαμα με γεμίζει θλίψη!! Εξαιρετικές και απόλυτα περιγραφικές οι λήψεις σου Ντινούλι :) Φιλιά Καληνύχτα
Πόσα έχουν να πουν αυτά τα μισογκρεμισμένα σπίτια... Πόσοι νοικοκυραίοι και πόσες αναμνήσεις... Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου και πρωτότυπο το θέμα σου. Φιλάκια
Evie, Ξέρεις τα μέρη αυτά;Τα ερείπια πάντως είναι άκρως γοητευτικά...Γνωρίζεις ασφαλώς πως τραβάνε σαν μαγνήτες φωτογράφους,κινηματογραφιστές και μουσικούς...την καλησπέρα μου!
Μαριάννα μου, Πολύ εύστοχο σχόλιο!Το σκέφτομαι πάντα σαν βλέπω ερειπωμένα σπίτια...Πόσες ζωές αφήσανε τα χνάρια τους εδώ και πόσο εύκολα ξεχάστηκαν όλα άραγε;
Τα όμορφα χωριά!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα καίγονται!!!!!
Υλικό για ντοκιμαντέρ,η επόμενη επαγγελματική πλέον, ασχολία σου!!!!!Νίκη.
Το χρώμα του πηλού και της σκουριάς σαν σάβανο σκεπάζουν τις μέρες που φύγαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικές οι φωτογραφίες σου και πολύ καλές οι γωνίες λήψης.
Να υποθέσω πως είναι απ' τον Κρανιώνα?
Εύγε! Η μια καλύτερη από την άλλη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην τελευταία θα μπορούσες να την έλεγες Ελλάδα...
Καλησπέρα Νίκη και σε σένα και στον ενθουσιασμό σου:)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε βεβαιώνω πως είναι απο την Κρανιώνα Αντώνη μου! (αλλά εσύ,από πού ξέρεις το χωριό;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ομολογώ, πως αυτές εδώ οι φωτογραφίες,είναι οι πρώτες μετά τα μαθήματα φωτογραφίας που πήρα πρόσφατα...
Φιλιά!
Ναι,Ελλάδα σωστά, καιμε υπότιτλο κάτι σαν "μπάτε σκύλοι αλέστε" έ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστώ Κούκε:))
Πάει καιρός που θέλω να πάω στον Κρανιώνα και σε κάποια άλλα χωριά (Μαυρόκαμπος, Χάλαρα κλπ)...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο λυπάμαι για την φθορά του χρόνου. Την χρονική αυτή εποχή ήμουν πολύ μικρή όταν οι κάτοικοι του είχαν αρχίσει μαζική εγκατάλειψη για εθνοπολιτικους λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φωτογραφίες σου είναι απίθανες καθώς και τα γοητευτικά ερείπια.
Με μεγάλο κόπο, προσπαθώ να μαζέψω το σαγόνι μου από κάτω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!
Σπουδαία δουλειά, όσο κι αν το θέμα και το θέαμα με γεμίζει θλίψη!!
Εξαιρετικές και απόλυτα περιγραφικές οι λήψεις σου Ντινούλι :)
Φιλιά
Καληνύχτα
Φανταστικές φωτογραφίες! Μπράβο Ντινάκι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσες ιστορίες ζωής θα κρύβουν αυτοί έρημοι τοίχοι...
Εξαιρετικές!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν θέμα και σαν λήψη.
Φιλιά θαλασσένια.
Πόσα έχουν να πουν αυτά τα μισογκρεμισμένα σπίτια... Πόσοι νοικοκυραίοι και πόσες αναμνήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου και πρωτότυπο το θέμα σου.
Φιλάκια
Γεια σου Αγράμπελλη! Συνεχίζεις ακάθεκτη βλέπω. Πάντα να δημιουργείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντώνη,
ΑπάντησηΔιαγραφήέλα εσύ, και τ άλλα άστα επάνω μου!
Evie,
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις τα μέρη αυτά;Τα ερείπια πάντως είναι άκρως γοητευτικά...Γνωρίζεις ασφαλώς πως τραβάνε σαν μαγνήτες φωτογράφους,κινηματογραφιστές και μουσικούς...την καλησπέρα μου!
Γιώργο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήτι νόστιμα που τα λες! Σε λατρεύω ξέρεις!
:)))
Φιλιά πολλά!
Μαριάννα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ εύστοχο σχόλιο!Το σκέφτομαι πάντα σαν βλέπω ερειπωμένα σπίτια...Πόσες ζωές αφήσανε τα χνάρια τους εδώ και πόσο εύκολα ξεχάστηκαν όλα άραγε;
Thalassenia,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το χρώμα του πηλού απέναντι στον ήλιο!Απίθανο δεν είναι;
Φιλί και καλησπέρες φιλενάδα!
Μάγδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήμέσα στη άνοιξη, και τα ερείπια όμορφαίνουν μαζί της...
:)))
Χρήστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα...Ό,τι μπορώ,το κάνω!
((-_))