Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Χρώμα πορτοκαλί,από ένα εγκαταλελειμμένο χωριό...













20 σχόλια:

  1. Τα όμορφα χωριά!!!!!
    Όμορφα καίγονται!!!!!
    Υλικό για ντοκιμαντέρ,η επόμενη επαγγελματική πλέον, ασχολία σου!!!!!Νίκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το χρώμα του πηλού και της σκουριάς σαν σάβανο σκεπάζουν τις μέρες που φύγαν...
    Εξαιρετικές οι φωτογραφίες σου και πολύ καλές οι γωνίες λήψης.
    Να υποθέσω πως είναι απ' τον Κρανιώνα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύγε! Η μια καλύτερη από την άλλη...
    Την τελευταία θα μπορούσες να την έλεγες Ελλάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα Νίκη και σε σένα και στον ενθουσιασμό σου:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σε βεβαιώνω πως είναι απο την Κρανιώνα Αντώνη μου! (αλλά εσύ,από πού ξέρεις το χωριό;)
    Και ομολογώ, πως αυτές εδώ οι φωτογραφίες,είναι οι πρώτες μετά τα μαθήματα φωτογραφίας που πήρα πρόσφατα...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι,Ελλάδα σωστά, καιμε υπότιτλο κάτι σαν "μπάτε σκύλοι αλέστε" έ;


    Σ ευχαριστώ Κούκε:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάει καιρός που θέλω να πάω στον Κρανιώνα και σε κάποια άλλα χωριά (Μαυρόκαμπος, Χάλαρα κλπ)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πόσο λυπάμαι για την φθορά του χρόνου. Την χρονική αυτή εποχή ήμουν πολύ μικρή όταν οι κάτοικοι του είχαν αρχίσει μαζική εγκατάλειψη για εθνοπολιτικους λόγους.

    Οι φωτογραφίες σου είναι απίθανες καθώς και τα γοητευτικά ερείπια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με μεγάλο κόπο, προσπαθώ να μαζέψω το σαγόνι μου από κάτω!!!
    ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!
    Σπουδαία δουλειά, όσο κι αν το θέμα και το θέαμα με γεμίζει θλίψη!!
    Εξαιρετικές και απόλυτα περιγραφικές οι λήψεις σου Ντινούλι :)
    Φιλιά
    Καληνύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Φανταστικές φωτογραφίες! Μπράβο Ντινάκι μου!
    Πόσες ιστορίες ζωής θα κρύβουν αυτοί έρημοι τοίχοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εξαιρετικές!!!
    Σαν θέμα και σαν λήψη.

    Φιλιά θαλασσένια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πόσα έχουν να πουν αυτά τα μισογκρεμισμένα σπίτια... Πόσοι νοικοκυραίοι και πόσες αναμνήσεις...
    Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου και πρωτότυπο το θέμα σου.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Γεια σου Αγράμπελλη! Συνεχίζεις ακάθεκτη βλέπω. Πάντα να δημιουργείς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αντώνη,
    έλα εσύ, και τ άλλα άστα επάνω μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Evie,
    Ξέρεις τα μέρη αυτά;Τα ερείπια πάντως είναι άκρως γοητευτικά...Γνωρίζεις ασφαλώς πως τραβάνε σαν μαγνήτες φωτογράφους,κινηματογραφιστές και μουσικούς...την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιώργο μου,
    τι νόστιμα που τα λες! Σε λατρεύω ξέρεις!
    :)))
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μαριάννα μου,
    Πολύ εύστοχο σχόλιο!Το σκέφτομαι πάντα σαν βλέπω ερειπωμένα σπίτια...Πόσες ζωές αφήσανε τα χνάρια τους εδώ και πόσο εύκολα ξεχάστηκαν όλα άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Thalassenia,
    Αυτό το χρώμα του πηλού απέναντι στον ήλιο!Απίθανο δεν είναι;
    Φιλί και καλησπέρες φιλενάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μάγδα,
    μέσα στη άνοιξη, και τα ερείπια όμορφαίνουν μαζί της...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χρήστο,
    Καλησπέρα...Ό,τι μπορώ,το κάνω!

    ((-_))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα