Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Μια πασχαλίτσα ντροπαλή




...φυσιολογικά αφιερωμένο στην αγαπημένη μας Νατάσσα!

8 σχόλια:

  1. Το φανταστηκα οτι θα ηταν αφιερωμενη μια τετοια αναρτηση, αυτο ειχα σκοπο να ρωτησω αλλά με προλαβες.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. !!!!!!!!!!!!!!!

    Τι να σου πω εγώ τώρα, ε;
    :)

    Σ' ευχαριστώ, πολύ!!!!
    και τις κλέβω για τη συλλογή μου, και κάποια θα την δεις να "φυγουράρει" στο νετ -να της φύγει κι η ντροπή, δλδ....
    ;-)))

    Φιλί!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...και που να 'ξερε η πασχαλίτσα ότι θα την βγάλετε στο κλαρί ;-) πανέμορφο το μπουμπουκάκι χρυσάνθεμο και η φιλοξενούμενη του εννοείται! ξ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μια ...πασχαλίτσα στη σκεπή
    φυλάει το σπιτικό μου
    ποιος άραγε θα σου το πει
    να μάθεις τον καημό μου

    Σου στέλνω χαιρετίσματα
    κι ο άνεμος τα παίρνει
    κι αν πέσουν και στα κύματα
    πίσω ξανά τα φέρνει....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντώνη,
    Καταλαβαίμω απολύτως τους συνειρμούς σου!
    :))
    Φιλιά Αντώνη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. νατασσΆκι μου,
    Κούκλα δεν είναι;
    χεχεχε...
    kisses!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ξ,
    γιαυτό προσπαθούσε να κρυφτεί η ντροπαλούλα...Καμμία σχέση με μια πεταλούδα που μου "πόζαρε" κάποτε!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έ,Λύκε μας...Πολύ πετυχημένη επιλογή στίχου,δε λέω!!!

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα