Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Μια αυλή,μια κληματαριά,και το ελληνικό καλοκαίρι...

8 σχόλια:

  1. Είναι όμορφο να έχεις πράσινο στην αυλή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι παραπάνω νομιζεις οτι χρειάζεται;Αντε και λίγη θαλασσίτσα!Ολιγάρκεια,μωρέ,είναι ομορφη η ζωή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. photoioannina,
    είναι επίσης καλό,να έχεις "αγαπημένες αυλές"..και ας μην είναι δικές σου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. VaD,
    αυτό ακριβώς μου λέει αυτή η φωτογραφία Βασίλη μου..πως είναι όμορφη η ζωή,πανάθεμάτο:))
    Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. θυμάμαι τον εαυτό μου παιδί να προσπαθεί με τα μάτια να βρεί την πορεία που έκανε η κληματαριά στην αυλή της γιαγιάς τα περασμένα χρόνια... αρχίζοντας απ'τον κορμό της ...τα βλασταράκια της κληματαριάς ενεργοποιούν πολλές καλοκαιρινές αναμνήσεις μου... και πιστεύω και εγώ πως είναι μεγάλη τύχη να μπορείς να χαζεύεις τα άστρα ανάμεσα απ'τα φύλλα της ;) ξ χχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ξ,
    μπράβο στο κλαράκι της φωτό,που ξεφεύγει,ακροβατεί,και ποζάρει,τέλεια λουσμένο στο μεσημεριάτικο καλοκαιρινό φως!Και ενεργοποιεί τις αναμνήσεις σου;-)))

    (αχ η γιαγιά, και κάθε "γιαγιά" από τα μικράτα μας...μικρές πολύτιμες πατρίδες και τέλειοι εξοπλισμοί για κάθε περίπτωση! φιλί μεγάλο:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το σκηνικό σου μαγικό agrampelli μου, ξυπνά παλιά αφανέρωτα και τάζει καινούρια πράγματα :)
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γιώργο,
    φιλιά πολλά έστω και καθυστερημένα καλέ μου φίλε:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Όσο απαλά πέφτουν τα ροδοπέταλα...

Μετέωρα